vervolg You Never Walk Alone

Hier is dan het vervolg!

Maandag zouden we eigenlijk gaan starten met de Day Care, maar omdat het Saba Saba was ( de 7e van de 7e, kwam ik na 20 keer horen achter, kwartje viel een beetje laat ;) ) en veel mensen bang waren voor een aanslag hebben we het uitgesteld. Gelukkig is de hele dag rustig verlopen en zijn er geen gekke dingen gebeurd. Het Why Not team ging wel gewoon aan het werk. We hebben weer vergaderd, nog wat dingen doorgesproken voor de Day Care en ik ben nog even langs de Utange school geweest. Ik heb het idee dat de kinderen meer kunnen dan ze me laten zien en horen. Dat maakt het best wel een beetje lastig. Ook doelen opstellen is lastig omdat er geen specifieke hulpvraag is. Hopelijk leren ze in ieder geval iets van wat ik met ze doe ;)

’ s avonds was er weer girls night! Nog een super leuke traditie :) Iedereen neemt dan wat te eten mee en dan eten we dat gezellig met zijn allen op. Na de vergadering had ik een waslijst met dingen die ik kon doen en voorbereiden, dus ik twijfelde heel erg of ik er wel zou gaan, aangezien ik mijn tijd ook kon gebruiken om voor te bereiden. Wat is twijfelen dan lastig als je in je eentje zit. Normaal kan ik mijn getwijfel aan veel mensen voorleggen en die hebben dan wel goed advies ;) Maar als je in je eentje zit gaat dat toch een beetje moeilijk. Gelukkig heb ik Marloes hier en die zei dat ik niet moest vergeten om ook te genieten hier! Super fijn even zo’n goed advies :) Ik vond dat ze gelijk had, dus ben ik gegaan. Het was weer super gezellig en lekker! ’s Avonds kreeg ik een lift naar huis, echt super lief, ik had gevraagd of ze me af konden zetten bij City Mall en van daar zou ik wel een matatu nemen en de piki piki bellen, maar dat mocht niet dus hebben ze me helemaal thuis gebracht! Daarna ben ik lekker gaan slapen en heb ik gewoon nog een girls night gehad, alleen dan in mijn dromen ;)

Dinsdag was het dan zo ver! De Day Care is gestart! We zijn begonnen met 3 kinderen. De ouders kwamen ook mee en zijn de hele dag gebleven. 2 jonge meisjes en 1 wat oudere jongen. Van te voren had ik verwacht dat het niveau iets hoger zou zijn, dus dat was even omschakelen. Bij het kamp van de Wielewaal had ik het precies andersom, daar had ik de kinderen lager ingeschat dan ze daadwerkelijk waren. Dat was toch iets makkelijker omschakelen. We begonnen met een kringactiviteit, maar omdat alle kinderen op een andere tijd binnen kwamen was het lastig om de dag gezamenlijk te beginnen. Hopelijk is dat volgende week wat minder, zodat we elke dag hetzelfde ritueel hebben. De 2 meiden zitten met name in de zintuigelijke fase, ze hebben een korte aandachtspan en krabbelen het speelgoed met name met hun nagels waardoor het geluid maakt. De jongen kan al wat meer en is al zelfstandiger. Ze vinden het allemaal erg leuk om muziek te maken en te zingen:) Ook zijn we lekker naar buiten geweest. Een geslaagde 1e dag!

Na de Day Care heb ik mr. Peter nog even geholpen met het schilderen van de palen van het grote bord dat langs de weg komt te staan. Even heel wat anders maar ook super leuk! Ook heb ik geleerd dat je zelfs met een halve bal kan voetballen :). Er kwam een jongetje langs met een halve voetbal en samen hebben we even overgeschoten. Van mr. Peter kreeg ik een ballon om te geven aan dat jongetje, maar in een mum van tijd stonden alle kinderen in de omgeving te vragen voor een ballon. Helaas had ik op dat moment geen ballonnen meer en het nadeel van ballonnen is dat ze zo snel stuk gaan. Dus ik moest de kids helaas teleurstellen. Toen ik met mama Matilda naar huis liep, liepen er 2 kindjes achter ons, die ook al een ballon hadden gevraagd. Even was ik bang dat ze mij wilden gaan volgen om een ballon te krijgen. Gelukkig gingen ze op bezoek bij hun tante! ’S Avonds heb ik nog een presentatie gemaakt en was ik op tijd klaar. Helaas werkte mijn laptop niet mee, waardoor ik alsnog veel te laat in bed lag ;)

Woensdag ben ik voor het starten van de Day Care weer naar de Utange school geweest. Het jongetje waar ik wat mee wilde doen, was nu te verlegen om iets mee te kunnen, terwijl hij me vorige week nog een dikke knuffel gaf! Dus toen kreeg ik een nieuw kindje. Een jongetje dat veel alleen thuis is geweest en niet spreekt. Erg lastig! Ik denk dat hij voor uitgebreid onderzoek naar een logopediste hier moet. Voor mij wordt het wel heel lastig om daar nog iets mee te doen. Toen ben ik weer gauw naar de Day Care geweest. Vandaag hadden we al 5 kinderen! Ook deze dag bleven de ouders de hele dag. De dag verliep een beetje vergelijkbaar als de dag ervoor. Lekker muziek maken, spelen met de bal en met ballonnen met steentjes erin waardoor ze leuk geluid maken en een tol met lichtjes. Deze week nog maar even wat simpele activiteiten bedenken waarbij je met name je zintuigen gebruikt. Daarna nog even naar kantoor geweest en toen naar huis.

Het was weer woensdag dus ik dacht ik ga maar weer eens lekker volleyballen. Maar daar aangekomen was er helaas weer niemand. Dan maar weer lekker een strandwandeling maken, ook heerlijk! Helaas was het erg bewolkt, dus heb ik de zon niet in de zee zien zakken. Ik liep net met mijn voetjes in de zee toen er een man op me af kwam lopen. Dezelfde die ik 2 weken terug ook had gezien, toen wilde hij me sleutelhangers verkopen en een safari aanbieden. Hij begon weer met me mee te lopen, maar gelukkig waren het deze keer geen verkooppraatjes maar gewoon gezellig. Hij behoort tot de Masai Mara stam en was oorspronkelijk een nomade. De meeste Masai Mara zijn erg lang, maar deze niet. Ook vroeg ik hem of hij dan ook zo hoog kon springen, dat kon hij wel, maar heeft hij me helaas niet laten zien. Daarvoor moet ik naar een optreden van hem ;) Na een gezellig gesprek dacht ik nog even alleen een stukje te lopen en te genieten van het uitzicht. Maar je voelt m al aankomen, nog geen 5 stappen verder was er een chinees (You Never Walk Alone). Hij sliep in het hotel waar het beachvolleyballen normaal is. Hij was daar voor werk en had nog 2 dagen. Hij vond het veel te rustig in het hotel en veel te saai. Ook met hem heb ik een tijd staan kletsen en even een drankje gedaan aan de bar. Ik moest me inhouden om niet te vragen of hij de ‘r’ kon uitspreken. Maar na een tijdje had hij het over de Masai Mala en moest ik stiekem wel een beetje lachen ;) omdat het al donker was en ik ook nog niet gegeten had besloot ik maar naar huis te gaan.

Vorige keren was ik gekomen met de tuk tuk, maar vandaag had ik de matatu genomen, bespaart een hoop ‘bobs’. Voor de terugweg vroeg ik aan de barman of dat weer kon en die zei dat dat wel okee was. Bij de security vroeg ik nog even waar ik dan moest wachten op de matatu, niet dat ik op een plek sta waar geen matatu’s voorbij rijden en ik sta te wachten tot ik een ons weeg ;) Maar die vond dat geen goed plan, dus nam ik maar de taxi van het hotel. Nou alle bobs die ik bespaard had met de matatu kon ik nu dubbel zo veel geven aan de taxi. Dat was ineens een hoog bedrag! Op een gegeven moment ga je hier leven naar de standaard hier, want als ik het omreken naar euro’s valt het hartstikke mee. Maar als je normaal 90 ksh betaalt en nu ineens 700 dan is dat wel even schrikken. Ik heb me ook maar laten afzetten bij City Mall en vandaar een matatu genomen en mijn piki piki gebeld. Dat was waarschijnlijk ook nog sneller, want er stond file en de matatu rijdt dan gewoon langs al het verkeer op ;) Enige voordeel; nu heb ik hier ook een keer in een taxi gereden en kwam ik veilig bij City Mall;)

Na het eten was het tijd voor voetbal! Marloes was in Kilifi en Davies voelde zich niet goed. Dus toen heb ik mijn beachboy maar even gesmst wat zijn plannen waren. Hij ging in zijn eentje voetbal kijken, maar na het smsen niet meer, toen gingen we samen;) Hij kwam me ophalen bij mijn huis. Toch wel een beetje spannend, tussen 2 mannen op een motorbike en ze namen ook nog eens een andere route dan ik normaal neem naar de grote weg, allemaal kortere routes. Toen was ik even in doemscenario’s aan het denken, maar dat was natuurlijk nergens voor nodig. Marloes heb ik wel even laten weten waar ik was, gewoon voor het geval dat. We zijn gaan kijken in het restaurant waar Marloes en ik ook voetbal hadden gekeken, maar helaas bracht dat geen geluk en hebben we verloren! Na het voetballen maar weer gauw naar huis om te slapen. Maar eerst moesten we nog even wachten op onze piki piki. Aan de weg op een bankje zaten we te wachten en werd me de liefde verklaard, mijn antwoord: ‘Just friends! ;) ’. Hij heeft me weer netjes thuis gebracht na een gezellige en spannende avond.

Donderdag was ik denk ik nog niet helemaal wakker. Toen ik aankwam bij de kerk voor therapie vertelde één van de ouders dat mijn blouse binnenste buiten zat, oeps! Kort nachtje zullen we maar zeggen;) Omdat we nu in een grotere ruimte therapie hebben kunnen de kinderen die moeten wachten nog even lekker spelen. Samen met de kids heb ik lekker met de bal gespeeld, overgooien, over rollen, de ander schietend, leuk om die lachende gezichtjes te zien! Deze donderdag hoefde ik niet heel veel te doen. Ik heb nog een observatie van het eten gedaan en voor de rest lekker gespeeld. ’s Middags zou ik eigenlijk naar een school gaan om daar aan de leerkrachten een presentatie te geven over logopedie, maar die ging helaas niet door.

Vrijdag moest ik dus lekker vroeg op om om 8 uur aanwezig te zijn op een school. Hier heb ik wel mijn presentatie kunnen geven. Alle docenten konden aanwezig zijn omdat er stagiaires in de klassen waren, echt super fijn! De presentatie ging goed en er werden vragen gesteld. Soms wel lastige vragen waar ik eigenlijk niet zo goed een antwoord op wist, of heel specifiek voor 1 kind, wat het ook lastig maakt omdat je het kind dan nog niet gezien hebt. De docenten waren erg leergierig en zouden het prettig vinden als ik nog een keer terug kom. Of dat gaat lukken weet ik nog niet. In ieder geval hebben ze nu vast wat algemene tips waar ze hopelijk iets mee kunnen!

En vandaag heb ik lekker uitgeslapen, helaas werd ik wakker gebeld, maar ach. Net lekker geskypt met Sannie, die komt ook al over 2 weken! En dan vanmiddag misschien nog lekker naar het strand of iets dergelijks. Maar het schijnt weer koud te zijn ;) Gelukkig is dat wat voor de Kenianen koud is, voor mij nog prima weer ;)

Leuk dat jullie mijn blog weer hebben gelezen! Hoe is het in Nederland? Ik hoorde dat de zomer een beetje begint te komen, maar dat er helaas nog veel regen is… Hopelijk wordt het gauw echt lekker weer!

Tot de volgende keer maar weer! xxxxxx