Mijn 2e week!
Blijf op de hoogte en volg Inge
26 Juni 2014 | Kenia, Mombassa
Daar ben ik weer! Het is alweer een week geleden dat ik mijn vorige blog plaatste.. Dus mijn voornemen om vaker korte verhalen te schrijven is helaas mislukt ;) Ik heb weer een heleboel meegemaakt, gelukkig allemaal leuke dingen, dus bereid je vast voor op weer een lap tekst ;) Super bedankt voor alle lieve reacties op mijn vorige blog! Erg leuk om te lezen!
Het gaat nog steeds goed hier en ik vind het echt super leuk om hier te zijn! Dus ik begin maar waar ik vorige keer ben gestopt ;) Vrijdag begon met een huisbezoek bij 1 van de kinderen van Why Not omdat zij helaas ziek was. Elke keer als ze naar school gaat is ze de week erna weer ziek, echt sneu! Daarna ben ik naar een groep geweest; een groep ouders ( van de kinderen met een beperking) die zeep maken en verkopen om zo een inkomen te genereren. Dit was erg interessant om een keer meegemaakt te hebben! Vrijdag was ook de dag dat ik 3 keer warm had gegeten, eerst de lunch op kantoor, toen fried potatoes met kokosmelk wat erg lekker was en daarna las ik mijn smsje dat ik uitgenodigd was om te eten bij mama Matilda. Ik dacht echt.. Super lief en leuk maar ook oh help! dit gaat echt niet meer in mijn buik passen! Maar gelukkig viel het me alles mee :) Bij Matilda heb ik vissoep ( Ja ik ben ‘verplicht’ hier vis te eten, dan ben ik gewend aan de smaak als ik weer terug naar Nederland ga is het motto van mijn collega’s haha) gegeten met rijst, ugali en sukoma. Gelukkig was deze vis wel lekker:) Mama Matilda heeft ook een dochter net iets jonger dan ik, dus dat was ook erg gezellig! We hebben elkaar wat foto’s laten zien van hoe ons leven eruit ziet, toch best wel verschillend
!
Zaterdag wist ik eerst niet wat ik moest gaan doen. Maar toen kreeg ik een smsje van Marloes of ik mee ging boodschappen doen. Daarna hebben we een drankje gedronken en kreeg ik tips over leuke dingen hier in de buurt die ik in de weekenden kan doen. Super handig! Met de matatu ging ik weer terug en omdat ik toch tijd had liep ik vanaf Shanzu naar huis. Op een gegeven moment komt er een jongen (Simon) naast me lopen om een gezellig praatje te maken. Even later had ik zijn nummer, met de vraag of ik m een keer wilde bellen;) Het was een erg gezellig gesprek over van alles en nog wat (werk, voetbal, Nederland, Kenia, broertjes en zusjes enz.). Op een gegeven moment wilde hij mijn zijn huis laten zien, dus ik liep een stukje mee, maar had ook al verhalen gehoord dat er dan soms van je verwacht wordt dat je het schoolgeld voor alle kinderen moet betalen (in dit geval 7). Dus ik dacht: hmm misschien is het handig om Marloes even te bellen en advies te vragen. Die zei dat ik dat beter nog even niet kon doen. Dus heb ik een mooi verhaal opgehangen dat ik werd gebeld en dat er op me gewacht werd en ik daarom terug moest. Volgens mij was het een erg lieve jongen, maar je weet maar nooit.. ;)
’s avonds mocht ik met Marloes mee naar een afscheidsfeestje van één van haar vriendinnen, zij is inmiddels vertrokken naar New York. Eerst voelde ik me een beetje bezwaard om mee te gaan, maar ik ben zo blij dat ik het heb gedaan! Ik heb zo’n gezellig weekend gehad! Op het feestje deden we in teams allemaal uitdagingen. Mijn team dacht dat ik wel 40 keer in 30 seconden hoofd, schouders, knie en teen, knie en teen kon dansen, nou dat is toch echt onmogelijk! Ze zeiden eerst 50 en ik dacht dat ze zeiden 15, dus dacht, dat kan ik wel, toen verlaagden ze het maar naar 40 waarvan ik nog steeds dacht dit gaat niet lukken! Maar ik moest het toch proberen en inderdaad, onmogelijk! Ook werd er gedacht dat ze in 10 seconden een tomaat konden eten haha! Na de spelletjes zijn we gaan stappen bij Bob’s een parkeerplaats die ’s avonds wordt omgebouwd. Ook erg gezellig en leuke muziek! Daarna bleef ik lekker slapen bij Davies en Marloes hoefde ik niet zo vroeg naar huis:).
Zondag heb ik een lekker lui uitslaapdagje gehad, lekker wentelteefjes gegeten:) (dat was echt lang geleden dat ik die had gegeten :) ) Marloes een beetje geholpen met een presentatie en een meeting bijgewoond over een fundraising project.
Maandag was het weer tijd om aan het werk te gaan. We hebben overleg gehad met de collega’s en een meeting met ouders over het opstarten van een Day Care. De locatie hiervoor is al geregeld, we (Why Not voelt al als we ;) ) kunnen terecht in een kerk, met een grote tuin eromheen! Het is de bedoeling dat er elke dag 2 ouders aanwezig zullen zijn en iemand van Why Not. Helaas waren er maandag nog te weinig ouders, waardoor we nog niet kunnen starten komende maandag (dat was het plan, nu hebben we maandag weer een meeting) Ik hoop zo dat de Day Care zijn deuren opent als ik er nog ben en dat ik mee kan helpen met het opstarten! Het is de bedoeling dat er kinderen komen die niet mee kunnen komen op school. Dus waarschijnlijk kan ik die kinderen ook veel therapie geven om te leren communiceren en te ondersteunen bij het eten en drinken. Ook ben ik nu druk bezig met het tekenen van pictogrammen zodat we daarmee kunnen starten bij de Day Care. Het zou wel tof zijn als ik op deze manier mijn steentje bij kan dragen!
Dinsdag zou ik mee gaan lopen bij de logopediste van de APDK, maar toen we daar aankwamen was ze er helaas niet! Dus dat werd een heel ander dagje dan gepland! Echt super jammer, ik ben nu nog steeds erg benieuwd hoe hier logopedie wordt gegeven. Gelukkig had ik alsnog een leuke dag. Ik ben bij de Day Care van de APDK gaan kijken wat ook erg leuk was. Lekker spelen met de kindjes, hoeveel lol je dan al niet kan hebben met een paar woordjes Swahili en een heleboel gekke mimiek;) Toen wilden Mama Ann en ik op huisbezoek gaan maar regende het zo hard dat we dat huis waarschijnlijk niet zouden kunnen bereiken. Dan maar terug naar kantoor en heb ik vast mijn pictogrammen ontworpen en uitgetest bij de collega’s. Sommigen waren nog iets te westers ;) ’s avonds ben ik gaan kijken naar een repetitie van een koor. Ook hier hadden ze erg leuke muziek! Daarna nog even geskyped met Sanne :) wel gek dat we zo ver van elkaar verwijderd zijn maar toch even konden bijkletsen! En toen maar gaan slapen. Ik neem me al dagen voor om op tijd naar bed te gaan, maar dat mislukt elke keer! Vanavond ga ik echt vroeg slapen, want val nog steeds af en toe bijna in slaap als ik niets doe, oeps!
Woensdag was er een workshop voor de ouders bij de APDK. Ook kregen de kinderen hier iets te eten. Zo kon ik gelijk observeren en heb ik mijn eerste adviezen gegeven. Wat me opviel was dat de happen super groot zijn en er echt heel snel gevoed wordt. De kinderen hadden amper tijd om te slikken! Gelukkig volgden de ouders direct mijn advies op, echt super fijn dat ze daarvoor open staan! Mama Matilda vertelde al dat de ouders het liefst zou weinig mogelijk tijd kwijt zijn aan het voeden omdat ze het super druk hebben. Vandaag heb ik ook een presentatie gegeven over voedingsproblemen bij kinderen. Met name over de juiste houding om te slikken en het actief afhappen van een lepel en actief drinken (voor de logo’s ). Ik hoop dat ze er wat mee kunnen en ze het thuis gaan toepassen. Volgende week zijn ze er weer dus dan kan ik het aan ze vragen.
Mijn eerste les heb ik al geleerd deze week. Dat ik toch beter op mezelf moet vertrouwen. Ik zat achter op de motortaxi en was aan het twijfelen welke weg we moesten gaan. Ik dacht het goede maar koos de verkeerde kant! Met een kleine omweg ben ik gelukkig wel goed en veilig weer thuis gekomen:) Ook in de matatu naar de APDK dacht ik dat ik er uit moest, maar ook dat de man van de matatu mij zou vertellen waar ik eruit moest. Dus 3 keer raden wat er gebeurde.. Ik moest eruit waar ik dacht dat ik eruit moest, maar ging er een stuk later uit omdat ik wachtte op de man. Toen maar een stuk terug gelopen. Mama Ann was er gelukkig toch nog niet:)
Ook kreeg ik een aantal keer de vraag vanuit Nederland of ik al een neger ben… nou door al die regen ben ik bij lange na nog geen neger;) Volgens mij ben ik nog niets eens verkleurd! Ook de wegen worden hier bijna onbegaanbaar door al die regen. Dus negervoetjes had ik wel, maar dan door de modder;) 1 voordeel: De kenianen vinden het super koud, mijn vaste motortaxi die ik altijd kan bellen als ik wil draagt zelfs een muts, dus nu is hij super goed te herkennen en stap ik niet meer bij de verkeerde persoon achter op haha! Blijft moeilijk de mensen te herkennen, helemaal in het donker! Ook bij jullie is het helaas nog niet echt zomer hoorde ik, hoop dat het snel komt!
Het is inmiddels weer een super lang (onsamenhangend) verhaal geworden;) Maar nu zijn jullie weer een beetje op de hoogte van wat ik hier allemaal mee maak. De tijd vliegt hier voorbij! Hopelijk spreek ik jullie snel weer!
Heel veel dikke knuffels vanuit Kenia!!
-
26 Juni 2014 - 22:20
Rijan:
Het is echt net of ik je zelf hoor praten:) Echt leuk om te lezen! -
27 Juni 2014 - 10:19
Christ:
Fijn om zo nu en dan wat van je te horen, spannend allemaal hoor!
Liefs, Opa en oma Ede -
27 Juni 2014 - 16:56
Manja Van Deursen:
Hai Inge, wat klinkt het superleuk, en wat goed dat je ook gewoon al logopedische adviezen kunt geven. Wel voorzichtig doen hoor met die makkelijk pratende jongens!!!!!
Liefs van Manja -
27 Juni 2014 - 21:47
Gerrie:
hey Inge
Wat leuk om weer helemaal op de hoogte te zijn met wat je daar allemaal doet.
Kijk uit naar je volgende "verhaal"
Groetjes van ons allemaal.
Gerrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley